Anna SZPRYNGER (ur. 1982) | Bez tytułu, 2013

Anna Szprynger jako podstawowy znak wizualny wybrała linię, którą buduje przestrzeń obrazu. Takie uproszczenie może wydawać się zbyt oszczędne, ale jest w tym potrzeba znalezienia formy najbardziej adekwatnej i wpisującej się w sposób postrzegania przez artystkę świata. Oswaja ona rzeczywistość przez cierpliwe i metodyczne pociągnięcia pędzlem zostawiając ślad w postaci cienkich kresek, które powoli zanikają na czarnej powierzchni tła wraz z malejącą ilością pigmentu. Obok kompozycji uporządkowanych, gdzie długie linie wypełniają tło, wraz ze skróceniem kreski, pojawiła się większa dynamika układów. Nie są one już radykalnie dedykowane geometrii, i choć artystka zmieniła sposób budowania materii malarskiej, to operuje tym samym językiem wizualnym, który wybrała na początku drogi twórczej. Anna Szprynger przesunęła środek ciężkości na inną linię, oś, horyzont całego obrazu. Po latach poruszania się w czerni i bieli pojawił się kolor, podkreślający organiczność i witalność jej najnowszych poszukiwań.