fotografia czarno-biała, vintage print
9 x 18 cm (x2)
opisane na odwrocie: NATALIA LL | seance „DREAMING” | Museum of Architecture - Wrocław | 1978
W roku 1978 Natalia LL przedstawiła swoje kolejne wcielenie ‚kobiety symbolicznej’ rozpoczynając cykl Śnienia, w których przyjęła postać szamanki jednoczącej się poprzez swoją cielesność z obszarem podświadomości ). Natalia LL powróciła w nich jako Hekate lub pogańska bogini ubrana w białą, długą tunikę i przybrana w kwietny wianek. Tym razem jej ciało stało się pośrednikiem pomiędzy obszarem snów i podświadomych marzeń a światem zewnętrznym.
Sen jest stanem, który umożliwia wejście w kolejny etap duchowego rozwoju. Jest również momentem odkrywania najskrytszych, nieuświadomionych pragnień i aspektów ludzkiej nieświadomości. Śniąca Hekate-artystka dotykała tajemnicy ludzkiej/własnej egzystencji, ambiwalentnych uczuć, ulotnych przeżyć i objawień dotykając podobnie jak w Lustrze nieznanych a zarazem bliskich sobie obszarów. Zaśnięcia Natalii LL podobnie jak rytualne obrzędy poprzedzały ‚taniec’ i gesty w określonej przestrzeni: cylindrycznej, przeźroczystej konstrukcji, szklanym kloszu, półprzeźroczystym namiocie, lub modelu piramidy. Elementy te stanowiły rodzaj miejsc ‚odosobnionych’, które artystka przygotowywała do snu „oswajając” miękkimi, płynnymi ruchami, tańcem i symbolicznymi gestami. Szczególną rolę w tych misteriach przypadła piramidzie, której przez wieki przypisywano niezidentyfikowaną moc a współczesna nauka wykorzystuje jej kształt do badań nad oddziaływaniem na określone procesy fizykalne, biologiczne i psychiczne.
Małgorzata Jankowska, Ta sama lecz o wielu twarzach. Mityczne i symboliczne wcielenia Natalii LL, 2008 / natalia.com
