akryl, lustra, metal, drewno, płyta;
49 x 49 cm;
sygn. i dat. l. d.: Winiarski 1972
Użycie luster i szkieł wprowadza
w obręb przedmiotu sztuki nowe
niezwykle bogate elementy
przypadku. Przynosi je widz,
swoja zmienna obecnoscią
właczając sie w logikę obrazu.
– Ryszard Winiarski
Wgląd w twórczość Ryszarda Winiarskiego umożliwia bogaty zbiór jego prac. Są wśród nich stosunkowo proste, które zaprogramowane były w zakresie alternatywnych wielkością kwadratów, na jakie podzielona ma zostać płaszczyzna operacji i wyboru narożnika obrazu, od którego ma się rozpocząć wypełnianie pól czernią lub bielą. Resztą rządził przypadek, wyzwolony przez źródło zmiennej losowej: rzut monetą lub kostką do gry. Artysta, po studiach politechnicznych, którego pierwszym zainteresowaniem była matematyka, oparł swoja koncepcję twórczości na rachunku prawdopodobieństwa. Sam proces rozważań o sztuce i wykonywania obiektów, które tworzył był dla niego istotniejszy od nich samych. Toteż rezultaty swojej pracy nazywał nie obrazami ale „Próbami wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych”. Prócz tych wczesnych prac Ryszarda Winiarskiego kolekcja obejmuje także późniejsze, które uległy znacznemu skomplikowaniu. Na podstawie opracowywanych przez artystę zawiłych programów, rozwijał on układy kreujące przestrzeń iluzoryczną i trójwymiarową w postaci reliefów i form przestrzennych.
(Bożena Kowalska, fragment)