Bezgłowa, postać ludzka w twórczości Magdaleny Abakanowicz to, po tkaninie artystycznej uwolnionej z wielowiekowej tradycji – „Abakanach”, jedna z charakterystycznych cech dzieł kreowanych od lat 70. XX wieku. Postać ludzka – androgyne, tu stanowiąca tytuł rzeźby, to być może również personifikacja źródeł i idei twórczości artystki, odniesień do natury – jej fizycznej struktury i rządzących nią praw. Magdalena Abakanowicz wykorzystywała również naturalne materiały o różnej gęstości oraz strukturze, takie jak: juta, wszelkiego rodzaju włókna, sznur konopny czy konar drzewa. Androgyne to niedookreślona postać, która posiada unikalne cechy, ale też może być archetypem człowieka w swoim fizycznym kształcie nieustająco będącym przedmiotem badań m.in. pod względem biologicznym. Dokonana przez Magdalenę Abakanowicz unifikacja postaci, ułatwia skupienie uwagi na ogólnej „figurze Homo sapiens”, która to była dla niej ważnym tematem. Analogiczna kompozycja, Androgyn III pochodząca z 1985 roku, znajduje się w zbiorach The Metropolitan Museum of Art (Nowy Jork), a rzeźba Androgyn V w kolekcji Galerii Studio w Warszawie.