akryl, płótno; 100 x 100 cm;
sygn. i dat. na odwrocie: ANNA SZPRYNGER / 2023
ANNA SZPRYNGER jako podstawowy znak wizualny wybrała linię, którą komponuje przestrzeń obrazu. Takie uproszczenie może wydawać się zbyt oszczędne, ale jest w tym potrzeba znalezienia formy najbardziej adekwatnej i wpisującej się w sposób postrzegania świata przez artystkę. Oswaja ona rzeczywistość przez cierpliwe i metodyczne pociągnięcia pędzlem. Zostawia ślad w postaci cienkich kresek, które powoli zanikają na czarnej powierzchni tła wraz z malejącą ilością pigmentu. Obok kompozycji uporządkowanych, gdzie długie linie wypełniają tło, wraz ze skróceniem kreski, pojawiła się większa dynamika układów. Nie są one już radykalnie dedykowane geometrii, i choć artystka zmieniła sposób budowania materii malarskiej, to operuje tym samym językiem wizualnym, który wybrała na początku drogi twórczej. Anna Szprynger przesunęła środek ciężkości na inną linię, oś, horyzont całego obrazu.
Studiowała grafikę i malarstwo w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym i na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała pod kierunkiem profesorów Tomasza Zawadzkiego i Grzegorza Dobiesława Mazurka. W 2014 roku obroniła pracę doktorską na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem profesor Doroty Grynczel.
Miała 27 wystaw indywidualnych, m.in. w Slag Gallery w Nowym Jorku (2019), Galerie Lindner w Wiedniu (2017), Muzeum Narodowym w Gdańsku (2014), Galerii EL w Elblągu (2014), Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (2012), galerii Zamek w Reszlu (2022). Brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych. W latach 2011 – 2015 uczestniczyła w Międzynarodowych Plenerach Artystów Posługujących się Językiem Geometrii organizowanych w Radziejowicach przez Bożenę Kowalską. W 2013 roku została laureatką Prix Marin na paryskim Salon Réalités Nouvelles,a w 2015 roku otrzymała Nagrodę Arteonu za 2014 rok.